αβαρυγγώμιστος

και αβαργώμιστος, -η, -ο

1. αυτός που δεν βαρυγγωμά, δεν βαρυθυμεί, δεν δυσθυμεί

2. αυτός που δεν πέρασε στη ζωή του λύπες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερητ. + βαρυγγωμίζω, βλ. βαρυγγωμώ. Ο τ. αβαργώμιστος < αβαρυγγώμιστος, με συγκοπή τού υ].